افسر دگی پس از زایمان : postpartum depression اشنایی . شرح و پیشگیری ...
افسردگي پس از زايمان postpartum depression علايم شايع علل عوامل تشديد كننده بيماري پيشگيري عواقب مورد انتظار عوارض احتمالي درمان اصول كلي داروها فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري رژيم غذايي درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
شرح بيماري: افسردگی پس از زایمان نوعی افسردگی است که به فاصله کوتاهی پس از زایمان ممکن است ظاهر شود. این افسردگی در ۵ تا ۲۵ درصد از زنان دیده می‌شود. بی‌خوابی شدید، بی‌ثباتی خلق و احساس خستگی از علائم شایع آن است. باورهای هذیانی و فکرهای خودکشی و دیگرکشی (نسبت به نوزاد) ممکن است پدید آید. به همین جهت با توجه به در خطر انداختن جان مادر و فرزند ممکن است از فوریت‌های پزشکی شمرده شود. علائم و نشانه ها علائم و نشانه های غم زایمان و افسردگی پس از زایمان شامل موارد زیر است: - خشم - احساس بی ارزشی، بی کفایتی، شکست یا گناه - گریه کردن - بی صبری و زودرنجی (حساس بودن) - بی قراری - غمگینی - خستگی، بی خوابی یا بدخوابی - نوسانات خلق این علائم و نشانه ها با غم پس از زایمان (که می تواند همراه با احساس تنهایی، اضطراب، گیجی و فراموشکاری باشد) از چند روز تا چند هفته از بین می روند. چنین علائمی با افسردگی پس از ازیمان شدیدتر و با دوام تر هستند. ممکن است با توانایی عملکردتان تداخل کند و می تواند مضافاً شامل موارد زیر باشد: - احساس کرختی احساسی یا حس گیر افتادن - ترس از آسیب زدن به خود یا به نوزاد - تمرکز و تفکر مختل - عدم احساس لذت در زندگی - کاهش علاقه به فعالیت جنسی - افزایش یا فقدان توجه به نوزاد - کاهش وزن یا وزن گیری قابل توجه - دوری گزینی از خانواده یا دوستان سردرد، درد قفسه سینه، تپش قلب، کرختی یا افزایش تنفس ممکن است اتفاق بیفتد، گرچه اینها علائم اصلی افسردگی نیستند.
علائم و نشانه های همراه با جنون پس از زایمان که نادر است.این علائم شدیدتر هستند و معمولاً زود شروع می شوند و شامل: - خشم و آشفتگی - گیجی یا نادانی - فکر آسیب زدن به خود یا به نوزاد - هذیان و توهم - بدبینی تفکرات یا سخنان بی ربط
فاکتورهای خطر: با این که علل افسردگی پس از زایمان به روشنی مشخص نشده، عوامل تسریع‌کننده‌ای که وجود آن‌ها احتمال وقوع بیماری را بالا میبرد شناخته شده‌اند. (عدد داخل پرانتز میزان تأثیر عامل را بیان می‌کند).
سابقه افسردگی (۳۸ تا ۳۹) سن پایین مادر اعتماد به نفس پائین (۴۵ تا ۴۷) فشار در مراقبت کودک (۴۵ تا ۴۶) افسردگی پیش از زایمان (دوران بارداری) (۴۴ تا ۴۶) اضطراب پیش از زایمان (۴۱ تا ۴۵) زندگی پر فشار (۳۸ تا ۴۰) حمایت اجتماعی کم (۳۶ تا ۴۱) ارتباط زناشوئی ضعیف (۳۸ تا ۳۹) مسائل مربوط به نوزاد (۳۳ تا ۳۴ افسردگی مادر شدن (۲۵تا ۳۱) تجرد (۲۱ تا ۳۵) وضعیت اجتماعی‌اقتصادی ضعیف (۱۹ تا ۲۲) حاملگی ناخواسته (۱۴ تا ۱۷) غم پس از زایمان که به مدت ۲ هفته پس از زایمان ممکن است به وجود آید از عواملی است که خطر افسردگی پس از زایمان را بالا میبرد.
علايم شايع: احساس غمگيني، نااميدي و دلتنگي كاهش اشتها و كاهش وزن بي‌انرژي بودن؛ خستگي كندي در تكلم و تفكر بروز مكرر سردرد و ساير ناراحتي‌هاي فيزيكي. سردرگمي درباره توانايي بهبود زندگي
علل: درجاتي از افسردگي در طي هفته‌هاي اول پس از زايمان در مادران شايع است. بارداري و زايمان با تغييرات هورموني ناگهاني همراهند كه بر حالات روحي رواني فرد تأثير گذارند.
پذيرفتن مسؤوليت 24 ساعته مراقبت از يك نوزاد شيرخوار تطابق عمده‌اي را از نظر رواني و شيوه زندگي در اكثر مادران مي‌طلبد، حتي اگر نوزاد فرزند اول نباشد. اين استرس‌هاي فيزيكي و رواني معمولاً با استراحت ناكافي تا هنگام ثبات يافتن نيازهاي معمول كودك همراه است، بنابراين خستگي و افسردگي در مادران غيرمعمول نيست.
عوامل تشديد كننده بيماري: استرس كمبود خواب تغذيه نامطلوب فقدان حمايت مادر از سوي همسر، خانواده يا دوستان سابقه اختلالات رواني قبلي در مادر
پيشگيري: اين عارضه قابل پيشگيري نيست ولي مي‌توان آن را با استراحت كافي، رژيم غذايي مطلوب و حمايت‌هاي روحي كافي به حداقل رساند.
عواقب مورد انتظار: افسردگي خفيف پس از زايمان با حمايت خانواده و دوستان معمولاً به سرعت برطرف مي‌شود. اگر افسردگي شديد شود ممكن است مادر ديگر قادر به مراقبت از خود و كودك نباشد و بستري در بيمارستان ممكن است ضرورت يابد (به ندرت). حتي موارد شديد افسردگي با داروها، مشاوره با متخصص مربوطه و حمايت اطرافيان معمولاً قابل علاج است.
عوارض احتمالي: فقدان پيوند عاطفي بين مادر و كودك، كه براي هر دو زيان‌آور است. افسردگي شديد كه ممكن است با احساسات تهاجمي نسبت به كودك، از دست دادن احساس عزت در ظاهر و منزل، بي اشتهايي يا غذا خوردن اجباري، دوري كردن از ديگران يا تمايلات خودكشي همراه باشد.
درمان اصول كلي: مادران نبايد از اين كه احساسات پيچيده‌اي در مورد مادر بودن خود دارند احساس گناه كنند. ايجاد تطابق و ايجاد پيوندي عاطفي طبيعي نياز به درمان دارد.
- در نظر گرفتن برنامه‌هاي مكرر خارج از منزل نظير قدم زدن و ديدارهاي كوتاه با دوستان و اقوام براي مادران مفيد است. اين برنامه‌ها به مادران كمك مي‌كند تا دچار احساس انزوا از ديگران نشوند. - مادران بايد كودك خود را در اتاق جداگانه‌اي بخوابانند. در اين صورت مادران راحت‌تر استراحت خواهند كرد.
- مادران مي‌توانند براي كارهاي روزانه نظير خريد كردن و مراقبت از كودك در هنگام استراحت خود از خانواده يا دوستان كمك بگيرند.
- مادر در صورت احساس افسردگي بهتر است احساسات خود را با همسر يا يك دوست كه شنونده خوبي براي حرف‌هاي اوست در ميان بگذارد. صحبت كردن با ساير مادران امكان استفاده از همفكري و تجربه آنان را فراهم مي‌كند.
- اگر افسردگي شديد شده و بستري در بيمارستان را ايجاد نمايد، توصيه مي‌شود كه مادر در يك مركز نزديك منزل بستري شود تا رابطه نزديك وي با كودك حفظ شود. - روان درماني يا مشاوره با متخصص مربوطه در صورت تداوم افسردگي توصيه مي‌شود.
داروها:
داروهاي ضدافسردگي. اين داروها اغلب هنگامي مؤثرند كه 4-3 هفته مصرف شوند. اگر مادر به كودك خود شير مي‌دهد هرگونه داروي تجويزي از اين بابت بايد به دقت در نظر گرفته شود.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري: محدوديتي وجود ندارد. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي طبيعي خود را هر چه سريعتر از سر بگيريد.
رژيم غذايي: رژيم خاصي نياز نيست.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟:
وجود افسردگي پس از زايمان و در كنار آن رخداد تغييرات ديگر در زندگي نظير طلاق، تغيير شيوه زندگي يا اسباب كشي - عدم بهبود افسردگي پس از زايمان در طي 6-4 هفته - وجود افكار و تصميمات جدي خودكشي كه اين حالت يك فوريت روانپزشكي است. بانک جامع اطلاعات پزشکی |
آمبولي ريه : pulmonary embolism(شناخت,علل,پیشگیری ... |
.jpg){kind=small}
